Car fuel
Voor bijna iedereen in Nederland is het onvoorstelbaar dat er geen benzine of diesel aan de pomp is te krijgen. Ouderen herinneren zich nog de autoloze zondagen in oktober/ november in 1973 maar dat is het dan wel.
Hier in Kaoma is het wel even iets anders. Het gebeurt heel vaak dat je bij de pomp komt en ze je doodleuk komen vertellen dat er geen brandstof is. Deze situatie kan wel twee, drie dagen duren. Balen natuurlijk. Ik heb nog een bijkomend probleem: de brandstofmeter van de BmB-auto werkt niet erg nauwkeurig. Na een aantal dagen begin je je toch lichtelijk zorgen te maken. Om te voorkomen dat ik steeds voor niks bij de pomp kom bel ik tegenwoordig meestal. Op een keer kreeg ik als antwoord op mijn vraag of er diesel is, “nee, maar hoeveel heb je nodig” Een volle tank is mijn antwoord. “Dan moet je nu komen” wordt mij gezegd.
“Jullie hebben dus vannacht brandstof gekregen?” vraag ik de zelfde jonge dame die mij gisteren vertelde dat er geen druppel diesel meer was. “Nee hoor, misschien komt het morgen,” hoor ik haar tot mijn niet geringe verbazing zeggen, “maar we houden altijd een voorraadje aan voor
de politie en ambulance.” “En nu ook voor BmB?” Helaas de volgende keer lukte het niet meer. Gelukkig is er ook altijd nog een levendige zwarte markt.
Nog een anekdote met de politie.
Vorig jaar reden wij, Wout en Cees de bouwers en ik met een Zambiaanse chauffeur door een compound van Lusaka waar we staande werden gehouden. Als de agent dichterbij komt ziet hij mij zitten met mijn camera in aanslag en op achterin ziet hij nog twee blanken. Op het zelfde moment
worden we gesommeerd onmiddellijk door te rijden. Met een verbaasde blik vragen wij onze chauffeur wat er aan de hand is. Zijn verklaring is dat de agent ons hoogst waarschijnlijk aanziet voor
journalisten en dat hij geen zin heeft in moeilijke vragen over corruptie bij de politie. Dus………….
Groeten uit het fascinerende Kaoma. Ook namens Antoon en Piet,
Herman Bouma.